این بار «مستانه نشو»
این مستی از می عشق نیست ، این بار مستانه نشو....
باز هم آقای فرح بخش و باز هم یک فیلم دیگر برای تیکه انداختن و زیر سوال بردن اسلام ونظام اسلامی
بعد از فیلم جنجالی «زندگی خصوصی» که از پرده سینما پایین کشیده شد، این بار نوبت مستانه بود تا بار دیگر توهین‌هایش را نثار اسلام و قوانین و نظام اسلامی کند.
ماجرا از این قرار است که
به مستانه خانوم که یک هنرمند معروف سینماست در خانه خودش تجاوز میشود و ایشون هم بعد دو، سه روز که خوب فکراشون رو کردن میرن دادگاه و از متجاوز شکایت میکنن ولی به خاطر کافی نبودن مدارک و... به حق خودشون نمی‌رسن و به طبع رسانه ای شدن این اتفاق از فعالیت محروم می‌شن. مستانه شخصیتی است کاملا مثبت که چندیدن خانواده فقیر و کم‌درآمد رو حمایت می‌کنه،دوست داره به همه کمک کنه، پوشش کاملی داره( در زندگی واقعی اش و نه در فیلم هایش) و ...
حال به دلیل نرسیدن به حق خورد و فریب خوردن دادگاهٰ، اسلام و نظام اسلامی زیر سوال می‌رود و ...
اما نکاتی که برایم جالب بود و جوابیه ای بر آن ها:
1)هر پوششی پوشیدگی نیست! سعی میشود در فیلم مستانه را شخصیتی نشان دهد که بدن او از دید نامحرم پوشیده است ولی باید این نکته را متذکر شد که لباس تنگ هر چند تن را می‌پوشاند ولی پوشش نیست و یا دامن و بوت بلند!
2)مردان دین و نظام در یقه آخوندی!
این که انگیزه کارگردان بر نشان دادن افراد (به ظاهر) مذهبی در یقه آخوندی چیست را ما هم نفهمیدیم! ایشان یا آدم مذهبی ندیده اند یا یقه آخوندی پوش فاسد و ....
3) این که سلام علیکم و رحمه الله و برکاته را عربی حرف زدن به حساب می‌آورند و در جواب آن مستانه می‌گوید من عربی بلد نیستم، نشانه چیست؛ الله اعلم!
احتمالا دوستان سینمایی ما به قول حاج آقا پناهیان در مریخ زندگی می‌کنند که با این تعابیر آشنا نیستند.
4) اگر به شما بگویند افتخارات ملی ما را نام ببریدٰ، حتی لحظه ای به عنوان شوخی هم ذهنتان به سمت سینما می‌رود؟ در فیلم که سینما افتخار ملی ایرانیان به حساب می‌آمد! خدایا عقلی به ما عنایت فرما تا دلایل افتخار بودن این عامل سرافکندگی را دریابیم.
5)واقعا اگر من یک سرهنگ،ببخشید؛ حقوقدان یا قاضی بودم،به این فیلم اعتراض می‌کردم. یاد شعاری که در دوران دبستان هنگام فوتبال بازی کردن دوستان به هم می‌گفتند، افتادم «دروازه بان نداشتن به جاش هویج گذاشتن» شما بخوانید «قاضی نداشتند به جاش ...»
6)و نکته ای که بسیار عجیب بود:مردم دو دسته اند: عده ای دغل باز و فریب کار و.... با نظام و بقیه که انسان های وارسته و فهیمی هستند ضد نظام که البته به دلیل ظلمی که در نظام نسبت به آنان روا شده؛ این طور شده اند وگرنه که انسان بیمار نیست که الکی با کسی یا چیزی دشمنی کند!
